the photographer . . . . . and his fearless models

 

Fotograaf Wil Crooymans werkt met een selecte groep van avontuurlijke modellen om de magie van verlaten gebouwen op geheel eigen wijze vast te leggen. De schoonheid van de modellen staat zowel in contrast als harmonie met vervallen kastelen, stervende industrie en aan hun lot overgelaten kerken. Laat je ontroeren door de prachtige foto’s van gebouwen, in verzet tegen de tand des tijds, tot leven gebracht met vrouwelijke schoonheid.

Photographer Wil Crooymans works with a select group of adventurous models to capture the magic of abandoned buildings in his own way. The beauty of the models is both in contrast and harmony with abandoned castles, dying industry and churches left alone to their fate. Get moved through the beautiful photographs of buildings, fighting against the ravages of time, brought back to life with female beauty.

 

"Het begon allemaal in het voorjaar van 2014 toen ik aan de slag ging met een nieuwe camera. Ik kwam op internet in aanraking met urban exploring, ook wel urbex genoemd. Dit is het fotograferen van verlaten gebouwen die meestal aan hun lot worden overgelaten. Ik zag de vele prachtige foto's en was meteen verkocht. Ik ging op internet op zoek naar locaties en bezocht al snel een verlaten villa in België, gewapend met fototoestel en statief.

 

Best spannend om zonder toestemming een verlaten gebouw te betreden, maar nieuwsgierigheid wint het snel van de angst! Eenmaal binnen kom ik in een andere wereld. Een wereld van verval, met prachtige kleuren en details.

 

Ik was blij met de eerste resultaten en kreeg lovende reacties uit mijn omgeving. Toch waren de foto's voor mij nog niet af en ik kreeg de ingeving om met een model het gebouw weer tot leven te brengen. Een vrouwelijk model, kwetsbaar en naakt, waarbij de gladde huid contrasteert met de ruwe muren en vloeren. Naakt, om geen relatie te leggen met een bepaalde cultuur en tijd.

 

Zowel de modellen als ik genieten van elke dag dat we op pad kunnen, met Abandoned Beauty pictures als resultaat! En die willen we graag met jullie delen!

 

Heerlijk om je passie te volgen!"

 

"It all started in the spring of 2014 when I bought a new camera. I saw on the Internet pictures of urban exploring, also called urbex. This is photographing abandoned buildings that are usually left to their fate. I saw many beautiful pictures and was hooked. I went on the internet looking for sites and soon visited an abandoned villa in Belgium, armed with camera and tripod.

 

Quite exciting to enter an abandoned building without permission, but curiosity wins quickly from fear! Once inside I'm in another world. A world of decay, with beautiful colors and details.

 

I was pleased with the initial results and received favorable responses from my environment. Yet the images for me were still not finished and I got the inspiration to bring the buildings back to life with a model. A female model, vulnerable and naked, wherein the smooth skin contrasts with the rough walls and floors. Naked, to establish no relationship with a particular culture and time.

 

Both the models and I enjoy every day we are on the road, with Abandoned Beauty pictures as a result! And we want to share them with you!

 

Great to follow your passion!"

 

 

 

"Ik voel me als een indringer als ik onaangekondigd en zonder toestemming het verlaten gebouw betreed. Ik stap naar binnen met een bonzend hart, niet wetende wat me te wachten staat en met de angst om betrapt te worden. Het zijn ook stappen in de geschiedenis die het gebouw uitademt. Een gebouw dat het vele jaren zonder menselijke warmte en aandacht moest stellen, vergeten en achtergelaten om te sterven. Ooit was het fier en statig, bruiste het binnen van het leven.

Maar de natuur slaat terug, dwars door ijzer en steen. De natuur neemt alles over, bedekt de vloeren met tapijten van mos, stript de muren van al hun pracht en decoreert de ramen met klimplanten. Ik bevind me in een andere wereld."

 

 

 "I feel like an invader entering abandoned buildings unannounced and without permission. Stepping inside my heart pounds, not knowing what awaits me and fearsome of being caught. Stepping into a building that exhales history, receiving no attention and human warmth for many years, it's just forgotten and left to die. Once being proud and stately, full of life.

Now nature strikes back, cuts through iron and stone, covers floors with carpets of moss, strips the walls of all its splendor, and decorates windows with climbing plants. I find myself in an another world."

 

 

leave nothing but footprints, take nothing but pictures